TRX یا به عبارتی دیگر Total Body Resistance Exercise از ورزشهای رو به توسعه ای میباشد که در ده های اخیر و از سال 1990 به دنیا معرفی شده است. در این ورزش افراد با استفاده از بندهایی که به یک سقف یا دیوار بسته شده است تمریناتی را که بر پایه وزن بدن و گاها تعادل میباشد اجرا میکنند.
این تمرینات باعث میشوند تا بدن در شرایط مصرف انرژی بیشتری در مقایسه با بسیاری از رشته های دیگر ورزشی گردد. بهبود استقامت عضلات یکی از نکات مثبت در این سیستم تمرینی میباشد. ضمن اینکه عضلات کور نیز به صورت مناسبی میتوانند تقویت شوند.
تمرینات تی آر ایکس علاوه بر افزایش میزان انرژی مصرفی، باعث میشوند تا فرد از نظر تعادلی و نیز از نظر عضلانی در یک وضعیت مناسبی قرار بگیرد که در نهایت باعث سوق دادن فرد به یک شرایط مناسب فیزیکی خواهد شد.
باید بدانید که این سیستم تمرینی به صورت مستقل نمیتواند به عنوان یک شیوه بدنسازی مد نظر قرار گیرد و در علم فیزیولوژی ورزشی این رشته وابسته به سایر رشته ها و سیستم های بدنسازی میباشد. از آنجا که تمرینات این رشته ورزشی به صورت معلق و بر اساس وزن بدن صورت میگیرد دانش مربی در شناخت آناتومی حرکت و نیز مفاصل و تاندونها و اشراف بر روی عضلات لازم و ضروری میباشد. همچنین باید بدانید که افراد با اهداف مختلف همانند چربی سوزی یا خوش فرم شدن بدن یا آمادگی های نظامی، آتش نشانی، ژیمناستیک و... به سراغ این رشته می آیند و طراحی برنامه تمرین برای هر یک از این افراد متفاوت میباشد.
بدیهی است که این رشته ورزشی به هیچ عنوان تجربی نبوده و عدم دانش مربی میتواند صدمات زیاد و یا گاهی یاس و ناامیدی را برای افراد شرکت کننده در تمرین ببار بیاورد. حداقل پیش نیاز برای یک مربی در این رشته گذراندن دوره کارشناسی یا کاردانی در یکی از رشته های علوم ورزشی میباشد و صرف گذراندن یک یا دو هفته دروس تئوری نمیتواند باعث اعتماد علمی به مربی گردد.
امید است مربیانی که در این حوزه فعالیت مینمایند برای کمک به جامعه با مطالعه و دقت وارد باشگاهها گردند و فقط مجری برنامه های تمرینی نمایش داده شده در سی دی های آموزشی نباشند.
منبع: مجله علوم ورزشی
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش